Voor wat hoort niks?

Geefeconomie, post Voor Wat Hoort Niks

Dan wel: over mijn zoektocht naar een geschikt verdienmodel

Over de geefeconomie dus, deze post. En dan wat ik daarover niet meer kwijt kon in mijn post van gisteren, zonder het risico op afhakers al te groot te laten worden. Want hoe meer ik op internet lees en hoor over de geefeconomie (maar echt heel veel is dat dus nog niet), hoe meer ik ervan denk en heen en weer geslingerd word tussen bewondering en achterdocht, tussen enthousiasme en kregelheid. Het idee staat me zeker aan, maar bij de uitvoering zet ik toch wel wat kritische vraagtekens – hieronder dus.

Geef jij mij jouw mening? Krijg jij mijn dank daarvoor terug!

Mijn groen[er] doen (en laten) in 2018 [4]

mening gevraagd, poll, enquete, onderzoek

Dan wel: wat vind JIJ van mijn verdienmodel?!

Gekkigheid dus, die afbeelding hierboven. Want in deze post vraag ik nadrukkelijk wèl om jouw mening. Schreef ik in mijn vorige post over mijn activiteiten naar meer “huishoudelijk” circulair gedrag (vooral over ruilen, doorgeven, en delen van overvloedig bezit enzo), dit keer wil ik stilstaan bij mijn (beoogde) zakelijk circulair handelen. Dito onderdeel van mijn voornemen dit jaar mijn ecologische voetafdruk te verkleinen, en hiertoe geïnspireerd op die eerste zogenaamde Green Capital Challenge die Nijmegen in het kader van haar titel Groene Hoofdstad van Europa 2018 heeft geformuleerd.

Dus.. wat vind JIJ daar nu van: waardebepaling achteraf en .. hybride bankieren? Ofwel: doe jij mee aan mijn onderzoekje naar de ideeën over en waardering van deze verdienmodellen? Je zou mij er fijn mee helpen (en wie weet, werkt het ook voor jou)!

Ter ReCreatieve actie!

Dan wel: over een mes dat aan drie kanten snijdt

En opnieuw moet ik mijn verhaal aanpassen. Ik wás begonnen aan een opgetogen post over mijn beoogde Leven Over Een Andere Boeg (want volgens mij ben ik eruit!). Maar dat moet tot de volgende (?) keer wachten. Want net nadat ik die post in de steigers had gezet ontving ik het verslag dat Dirk schreef over het vreselijke noodlot dat hem en zijn vrouw Christina alweer ruim een maand geleden trof – de vrijwel totale verwoesting van hun Quinta do Tapado in Portugal dus (zie mijn vorige post), waar ik in september nog bijna een maand lang heerlijk de armen uit de mouwen stak (júist als onderdeel van mijn zoektocht naar dat “andere leven”). Met de beelden voor ogen die dat verslag opriep kan ik gewoonweg niet licht en luchtig mijn eígen verhaal vervolgen. Ofwel…

Over dat leven dat in tegenovergestelde richting [van die ik voorsta] Over Een Andere Boeg ging. En over recreatieve manieren om dat leed een beetje te verzachten – en ook jóu een leuke tijd te bezorgen!

OVER EEN ANDERE BOEG! [10]

Dan wel: over de rampspoed die zich elders voltrok.
En hoe ik hoop hoop te mogen bieden, met een beetje hulp van jou.

De realiteit heeft me weer eens ingehaald. Want deze post had ik al veel eerder willen schrijven, zij het met flink andere inhoud. Positievere inhoud. Want in mijn leven – waar deze serie toch bovenal over gaat – doen zich absoluut positieve dingen voor. Langzaam maar zeker ga ik daadwerkelijk richting dat leven over een andere boeg. Maar deze post gaat nu eens niet zo zeer over míjn “chaotische zoektocht naar een leven met intentie”. Het gaat vooral over hoe ándermans jarenlange zoektocht en met name het daadwerkelijke opbouwwerk van dat “totaal andere leven” in één klap verwoest werd.

Over hoe ik (samen met jou?!) een klein beetje hoop bij te dragen aan hoop, moed en kracht voor de toekomst.

Over een andere boeg! [8]

hovenierswerk, freelance

Dan wel: over hengeltjes en pijlen!

Poosje stil geweest vanaf het Over een Andere Boeg front, en daarmee mag het lijken alsof er geen schot meer in dat streven is geweest. En toegegeven: erg veel schot is dat ook niet geweest. Heb in ieder geval vooralsnog nog geen structurele verandering in werk en/of leven weten te bewerkstelligen. Want linea directa nadat ik begin juni van binnenvaartschip Milan afstapte, werd ik weer opgezogen door de dagelijkse vastelandshectiek – waaraan ik dus juist (deels) hoop te gaan ontsnappen. Evengoed: achter de schermen liggen wel degelijk vervolgplannen voor die ommekeer in mijn leven op stapel, en heb ik ook daadwerkelijk wel wat gerichte actie ondernomen.

Over een nieuwe werkervaring, bevestiging van mijn wens, uitgegooide hengeltjes en.. hoe JIJ mij misschien ook wel verder op weg kan helpen naar een leven Over een Andere Boeg!?

Over een andere boeg! [7]

Dan wel: over het thuisfront van een kinderloze single

Ik heb geen kinderen, ook geen partner. Kinderen heb ik nooit gewild, wel meerdere jarenlange relaties gehad, maar nu beslist niet actief op zoek naar een partner. Want het leven op mijzelf bevalt me over het algemeen heel prima. Ik kan gaan en staan waar ik wil, doen en laten wat ik wil, wanneer ik dat wil. Of.. toch niet helemaal? 

Over hoe ik mijn leven over een andere boeg wil gooien maar hoe er, ook zonder partner en kinderen, een thuisfront is om rekening mee te houden. Ik hoop op reacties!

Mensen die vragen worden overgeslagen?

Wie vraagt..

[Wil je dat ik gelijk to-the-point kom? Kom dan naar dat punt! Of.. je leest verder, dan kom je er op een gegeven moment ook!]

Zo klein als je bent krijg je dat al te horen: kindertjes die vragen worden overgeslagen. Nu snap ik op zich de pedagogische waarde van die uitspraak. Maar gaat het om “grote mensen”, hm, nee, dan heb ik weinig geloof (meer) in, noch boodschap aan die belerende vinger. Net zo min als aan valse bescheidenheid of van die vréselijk omslachtig gebrachte feedback (waarbij je je eerst door die met veel moeite bij elkaar gezochte positieve punten heen moet bijten om tot datgene wat er wérkelijk toe doet, de kritische noten dus, te komen). Niks voor mij, noch om zo richting anderen te doen, noch om zo benaderd te willen worden. 

Lees verder, over ongezouten commentaar, complimentjes ontvangen, durven vragen en hybride deals sluiten!