Dan wel: zeker ter afvalactie en misschien ter geefeconomie

In alle eerlijkheid: de april en mei Green Capital Challenges (GCC), die laat ik toch echt (goeddeels) aan mij voorbijgaan in mijn streven naar een kleinere ecologische voetafdruk. Twee redenen: ik kán er weinig mee. En vooral: anderszins druk met duurzamer doen (en laten). 

Lees je hier en nu verder – en kom je dan ook straks nog een keertje terug?         

April en mei: aan mij voorbij

April luidde uitdagingen in op het gebied van mobiliteit. Kortweg: kom op de (e-)fiets, deel je (e-)auto, en goederen zonder emissie (zie www.greencapitalchallenges.nl voor meer). Maar tja, als je geen auto hebt (en ook niet wílt) en daarmee alles (in ieder geval tot 20 km enkele reis) al op de fiets doet, dan valt hier weinig ecologische eer aan te behalen dus. Ofwel, ik fiets rustig verder, business as usual!

Tóch een hoe-duurzaam-doen-loont tipje voor de fietsers onder ons: download de RingRing app, en draag met die kilometers die je sowieso toch al fietst bij aan lokale initiatieven. Fietst nog leuker toch!

Ook aan evenementen, de mei-GCC, kan ik weinig huis-tuin-en-keuken groener doen (en laten) verbinden. ’t Gaat per slot om evenementen, niet om huis-tuin-en-keuken gedoe.

(Desalniettemin toch leuk om op 15 mei hierover te horen tijdens het Duurzaamheidscafé. Wie weet wat ik in de toekomst nog wil gaan doen. En hoe dan ook altijd een aardige gelegenheid andere groen-doeners-en-laters te treffen en uit te wisselen. TIP dus!)

Maar hoe dan wel nog weer een stapje dichterbij een minder dramatische impact op onze planeet te komen?

Ter afvalactie!

Kan ik kort over zijn (zo wáár!): op 21 juni gaat “Nijmegen het in één keer oprapen”. Althans, dat hopen en beogen de aanjagers van deze actie (waaronder ik dus). Afval dus, dat in goten, parken, plantsoenen en waar ook rondzwerft. Met een net zo eenvoudige als – denken wij – krachtige formule: als alle inwoners van Nijmegen op deze (lángste) dag (van het jaar!) nu eens (tenminste) één stuk zwerfafval oprapen, dan is onze stad in één klap ruim 174.000 stuks afval schoner!

Je leest er hier nog wat meer over. En (gaandeweg richting 21 juni meer) actuele info op het Facebook event – délen van deze oproep is fijn, vanzelfsprekend! En die extra helpende handen bij de aanmoedigingsactie zijn ook nog steeds van harte welkom, dus heb je zin om van de partij te zijn, mail of bel me!

Ter geefeconomie…?!

Lastiger kwestie, want ben daar bepaald nog niet uit (en red het hier dan ook niet met 138 woorden). Maar juist daarom wel een interessanter vraagstuk, waar ik me de komende dagen nog eens flink in ga verdiepen tijdens het zogenaamde Voor Wat Hoort Niks Festijn.

Dat festijn wordt georganiseerd door diezelfde Marc Siepman als ik in mijn vorige “groen-doen-post” aanhaalde als inspirator voor het thema biodiversiteit. Maar ook op andere vlakken inspireert hij dus. Want naast met ondergrondse zaken houdt hij zich ook nog met een ánder duurzaam thema bezig. Of in zekere zin juist bijzonder weinig – en precies dát maakt het/hem zo fascinerend (en dit thema toch ook duurzaam). Geld.

Op zijn website schrijft hij: “Ik ben gewoon mezelf. Omdat ik mijn tijd maar een keer kan besteden, doe ik wat ik belangrijk en leuk vind. Ik schrijf, vertaal, spreek en doceer momenteel over de bodem, systeemdenken en economie. Dit doe ik gratis, maar giften zijn altijd welkom.”

Misschien herinner je je nog mijn eerdere posts over Hybride Bankieren en Waardebepaling Achteraf als mijn verdienmodellen. Waarbij je mijn diensten respectievelijk naast in geld eventueel (ook) in materialen of wederdiensten kunt vergoeden en waarbij jij achteraf bepaalt wat jij mijn hulp aan jou waard vond. Aldus probeer ik, op bescheiden schaal, op een andere manier zaken te doen – meer sámen te werken – en bovendien de waarde van geld als transactiemiddel te beperken. Maar Marc, en met hem anderen, gaat nog een stap verder. Hij werkt – en lééft – volgens de principes van de zogenaamde geefeconomie.

Echt véél weet ik er (nog) niet van. Maar ik vind het zo op het eerste oog (naaa, iets meer dan dat) absoluut een interessant systeem, die geefeconomie. Met zonder meer mooie, of zinvolle, grondslagen. Maar zoals gezegd: ik ben er nog niet uit. Geloof ik hierin? Kán dit volgens mij echt werken? Kan ík aldus werken – en léven? En precies omdat ik die vragen en twijfels niet in een paar honderd woorden weet te duiden – maar ze wél graag aan jou ter becommentariëring of aanvulling of weerlegging voorleg, en jou misschien kwijtraak als ik er híer en nu nog op doorga – post ik nu gewoon eerst bovenstaand verhaal. En vandaag of morgen dan dus nog één over die geefeconomie. Hoop dat jij er ook dan weer bij bent!

Marisha

PS Die banner? Van de zogenaamde Keep It Clean Day Nijmegen, die ik samen met een paar anderen in 2012 aanjaagde. Zou het tof zijn mocht 21 juni ook zo gedreven zwerfafval geruimd worden (en het daarna niet meer nodig zijn)!