Dan wel: groots, grootser, grootserst!
Ik wás de afgelopen dagen bezig, tussen de deksvrouwbedrijven door, met een meer zogenaamd kritischer blogpost. Niet puur verhalend of beeldend, maar met iets als een boodschap of vraagstuk – zoals het een goede blogpost volgens de experts betaamt. Dat kostte me al meer tijd en energie dan ik eigenlijk wilde. Maar zeker na het spektakel dat ik vannacht, van 24 op 25 mei, weer meemaakte op de Milan heb ik er, ik zeg het gewoon, al helemaal geen zin in mij diep te buigen over formuleringen en diepgang enzo. Ik gooi bij deze dat blog dan ook over boord (voorlopig althans) en houd het ook dit keer op een bovenal visueel verslag van het groots, grootser, grootserst dat ik in de afgelopen tijd ter binnenvaart zoal meemaakte. Waarbij ook klein groots kan zijn.
Waterwegen..
Kunstwerken…
(Zoals bruggen en sluizen genoemd worden)
Materieel…
En nog wat bewégend beeld van dat groots(erste) materieel in werking:
En, last but not least, vaartuigen…
Paar toelichtende nootjes daarbij – voor hen die het in het bijzonder interesseert:
* Wat draagvermogen nu precies inhoudt? Zie hier!
* Ro-ro cargo: vervoer van rollend materiaal. Auto’s bijvoorbeeld.
* Waar ik die harde feiten vandaan heb? Eenvoudig op te vragen op MarineTraffic – nog veel meer leuke weetjes over specifieke schepen te vinden! (Was elke keer dan ook weer spannend: zou dít schip dan toch nóg weer die voorgaande Allergrootste-Tot-Nog-Toe overtreffen? Gauw even checken!). Daarop aanhakend twee Speciale Vermeldingen:
LxB Alula: 366 x 51 m. Daarvóór: Amulet, LxB: 135 x14 m.
Overweldigend Antwerpen-havenEn tot slot, om het af te leren: wat ik een paar dagen ná die eerste kennismaking, op 24/25 mei, met Antwerpen haven zag, toen ik ’s ochtends om een uur of zeven mijn slaapkamertje uitstapte. Ronduit indrukwekkend, dus!
Ps.
De reden dat ik deze post toch pas nu, een paar dagen na die spektakelnacht dus, publiceer? De afgelopen dagen hebben we tussen bestemmingen in België gevaren en aldus geen (na ja, beperkt) beschikking over internet (hooguit via mijn telefoon zo eens wat op mijn FB tijdlijn gepost, of dus die MarineTraffic gecheckt). Ik plaats dit nu dan ook snel – en [nog] niet overal volledig of naar mijn zin toegelicht – bij zin en gelegenheid volgt aanvulling! – in de tijd dat we langs Terneuzen varen. Op de binnenvaart is het wat dat betreft roeien met de riemen die we hebben dus!
Bést lekker overigens: een tijdje niet zo geleefd worden – mezelf zo láten leven – door internet. Alhoewel het stiekem toch zo nu en dan ook wel kriebelt (prikt) als ik denk aan alle mails die zich onbeantwoord opstapelen, of aan de informatie die ik zo her en der nog wil opzoeken ter aanvulling. Zou dat nog écht kunnen, tegenwoordig: geheel zonder internet leven? Steeds meer aspecten van het leven worden immers via internet geregeld. Voor mij persoonlijk geen probleem, ik zie het gemak er wel van in (mits ik fatsoenlijke verbinding heb dus..). Wél problematisch voor (sommigen van) de generatie voor mij, aan wie de digitale revolutie voorbij is gegaan. Mijn digibetische moetje voelt zich aldus, en terecht, buiten spel gezet; voor afhandeling van veel persoonlijke zaken is zij op derden aangewezen. Wat vind jij: internet – vloek of zegen? En: zou jíj dat (nog) kunnen, zonder internet leven? Of.. wíllen? Benieuwd naar je reactie!
YABAL WORKS! Voor verlicht- & verbetering! 
Hallo Marisha,
Vooral op deze manier blijven bloggen met al deze leuke foto’s en filmpjes, aangevuld met een kort stukje tekst ! 🙂
Ipv een een saaie blog met alleen lappen (saaie) tekst 😦
Het is begrijpelijk dat als je bijv. in het buitenland vaart je die tijd online bent.
Je moet tenslotte rekening houden met je mb’s en de waarschijnlijk ook met evt. dure roamingkosten. Al is dit binnenkort verledentijd: http://www.telegraaf.nl/dft/geld/consument/28151691/__Roamen_zonder_grenzen__.html
Het internet is soms zeer fijn en makkelijk om dit te hebben, zowel aan de wal als in de binnenvaart.
Maar soms ook een vloek! Blijkbaar kan niet iedereen zonder…Bij visite of (uit) eten zitten sommige nog op hun telefoon te kijken om maar geen berichtje te moeten missen of bang zijn te laat te reageren. Laat je niet leven door het internet, maar geniet van je omgeving.
Zie oa. de foto’s die je plaatst iedere dag een andere omgeving, super mooi
Fijne vaart Marisha op de Milan
LikeLike
Precies Benny: zou toch eeuwig zonde zijn al die wisselende omgevingen aan mij voorbij te laten gaan terwijl ik met mijn neus in cyberspace zit toch! Dank voor je leuke, en uitgebreide reactie!
LikeLike