Vandaag telt het de tiende dag in de dubbele uitdaging die ik tot en met 20 maart ben aangegaan: méér blog, minder afval, dus. Deel 1 op basis van Julia Arnschneidt’s tip vooral voor meer routine in schrijven te zorgen, deel 2 via mijn deelname aan de Nijmeegse Afval Challenge.
Meer blog?
Ja, so far inderdaad meer blog. Want dit is toch al wel nummer 4 in die afgelopen tien dagen, het inleidende artikeltje “Hoe ik mijn blogblokkade ga overwinnen” meegeteld dus. Maar alhoewel kwantiteit in zekere zin ook een kenmerk is van bloggen (“Regelmatig publiceren!” lees ik her en der op blogtipblogs), vind ik kwaliteit toch een stúk belangrijker. Schrijven om het schrijven, daar geloof ik niet echt in. Schrijven om het (laten) lezen, dat moet bovenal uitgangspunt zijn. Niemand heeft zin om onzin(nigs) te lezen immers. Maar toch ga ik hiermee, merk ik, wel weer een beetje de mist in. Dat wil zeggen: ideeën voor (mijns inziens) zinnige blog(je)s genoeg, en die heb ik in de afgelopen dagen dan ook vrij nauwgezet in een werkbestandje opgeslagen. Gestructureerd, geherstructureerd, aangevuld, verwijderd, verfijnd, onderbouwd. En heb aldus het feitelijke schrijven wat verwaarloosd, in ieder geval zeker nog geen dagelijkse routine opgebouwd (kan dat, in tien dagen?). Mijn aloude valkuil dus. Op dit vlak moet ik mezelf dus wellicht toch beter bij Julia’s les houden, en gewoon gaan schrijven.
Ter ReCreatie!
En dus pak ik mezelf bij deze flink bij de kraag en pik ik vandaag gewoon één van die vele ideetjes om dit blog aan te wijden. Een idee dat ik sowieso al eerder had aangekondigd. En waar ik eigenlijk helemaal niet eens zoveel woorden over vuil hoef te maken. Ik laat je gewoon zien wat ik zoal van al die recyclebare waren die ik verzamel (zie mijn vorige blog) maak. Mijn zogenaamde “Yabal’s ReCreations” dus. Leuke cadeautjes voor vrienden!
Misschien dat jij bij het zien hiervan dan ook niet langer die materialen als afval, maar als grondstof gaat beschouwen. Want zo moeilijk is het niet, dat recreëren. En draag ik aldus toch ook buitenshuis nog aan wat afvalvermindering bij.
En ben je zelf niet zo van de [re]creatieve, ik maak ze ook in opdracht hoor. Die “schitterende blikken” vormen bijvoorbeeld ware blikvangers (duh) op verjaardagen of bruiloften, met de naam van de Jarige Job of de datum van die Heugelijke Dag. Ik maakte er ook al heel wat voor verschillende horecagelegenheden, met tafelnummer (leuk op het zomerterras!) of bedrijfslogo. Je vindt hier nog wat meer voorbeelden. En de zogenaamde innertube sieraden (van fietsband dus, met knopen van afgedragen kleren, schroeven van de straat, vilt en leer van afgedankte tassen, etc.) kan je in de WAAR Nijmegen kopen (híer en hier nog wat meer dáárvan). Maar je kan ze ook direct bij mij bestellen. Geef je wensen maar door! 😉
En zo maak ik met veel plezier van afval dus 1) opnieuw bruikbaars. En 2) een zakcentje voor mezelf. En.. 3) klein steuntje in de rug van een goed doel. Want van de opbrengsten draag ik 15 procent af aan Mama Cash, die daar wereldwijd vrouwenorganisaties mee ondersteunt. Das drie keer duurzaam doen toch!
Met opgeruimde groet!
Ps. Al schrijvend dan toch weer een nieuw ideetje voor een blogje: wat ik, naast wat ik van afval máák, met afval dóe!