[Wil je dat ik gelijk to-the-point kom? Kom dan naar dat punt! Of.. je leest verder, dan kom je er op een gegeven moment ook!]

Zo klein als je bent krijg je dat al te horen: kindertjes die vragen worden overgeslagen. Nu snap ik op zich de pedagogische waarde van die uitspraak. Maar gaat het om “grote mensen”, hm, nee, dan heb ik weinig geloof (meer) in, noch boodschap aan die belerende vinger. Net zo min als aan valse bescheidenheid of van die vréselijk omslachtig gebrachte feedback (waarbij je je eerst door die met veel moeite bij elkaar gezochte positieve punten heen moet bijten om tot datgene wat er wérkelijk toe doet, de kritische noten dus, te komen). Niks voor mij, noch om zo richting anderen te doen, noch om zo benaderd te willen worden. 

Lees verder, over ongezouten commentaar, complimentjes ontvangen, durven vragen en hybride deals sluiten!