Drie jaar geleden waagde ik rond deze tijd een eerste poging tot het organiseren van een activiteit voor en door de eigen buurtjes. In dat laatste weekend van september dus, op (één van) de (drie) zogenaamde Burendag(en). Vergeefs, want wat mij zo geweldig leuk had geleken, werd door (vrijwel) de rest van de straat een stuk minder enthousiast onthaald. Bij nader inzien had ik zelf ook moeten kunnen bedenken dat het waarschijnlijk eerder uitzondering dan regel is dat je er (een vreemd soort) plezier in schept andermans rotzooi op te ruimen (deze Burendag stond in het teken van de landelijke Keep It Clean Day namelijk, en gelukkig hadden we, de werkgroep KICD Nijmegen, elders in de stad meer succes).

Dit jaar heb ik vernieuwde en zelfs méér hoop, hopelijk terecht, op een succes op buur(t)niveau. In de planning ligt dan ook een middag met activiteiten waarbij je weinig te verliezen hebt. Én kan winnen. Als individu of huishouden, en als buurt. Een middag in Eigen- en Volksbelang dus! 

Het plan

Een middag door en voor alle bewoners van de Singendonk-, Van Lynden- en Vonckstraat (en het haaks hierop liggende stukje Groesbeeksedwarsweg en Stenenkruisstraat)! Samen heten die straten van oudsher, hóe toevállig, Volksbelang.

Naast “gewoon gezellig samenzijn” voor jong en oud, hopen we dat we onszelf, én elkaar, deze middag ook in praktische zin blij maken.

Hoe? We (= alle genodigden dus!) gaan weggeven! Gewoon, gratis en voor niks, dingen – waar anderen mogelijk blijer mee zijn dan wijzelf. Of tips, op vragen van andere buren. Of zelfs tijd, in de vorm van een keer boodschappen doen voor een minder valide buur, of een uurtje hulp bij de administratie. Bedenk het maar – er is áltijd wel iets dat je voor een ander kan betekenen. Daar maken we dan cadeaubonnen van (cadeautje van de Deelwinkel in Nijmegen).

Maar het blijft niet bij geven. We gaan ook krijgen! Want als we willen, kunnen we voor onszelf een leuk, mooi, of handig cadeau kiezen uit alles wat we met elkaar te geef aanbieden. Misschien die vaas die je eerder nog bij je buur stond te bewonderen. Of dat aanbod voor een smakelijke lunch. Zomaar gekregen van een buur.

En er is méér. Een kledingruilbeurs bijvoorbeeld (één stuk erin, één stuk eruit; en s.v.p. geen versleten of verkleurd of onder-goed, goed?), en in de ReCreatieRoom recycle workshops voor jong en oud. Een speurtocht voor jong(er). Een ontmoetingsplek voor oud(er). Om je verháál te delen dus. Of.. om niet óver maar mét je buur te praten*. En voor wie daartoe wel wat inspiratie kan gebruiken, liggen er op elke tafel ook wat prikkelende opdrachten.

En dan is er nog het BUrenBUffet. Althans, als iedereen (na ja.. een leuk deel van iedereen dan) wat lekkers te snacken ter gezamenlijke nuttiging meeneemt. En dóe je dat, krijg je in ruil daarvoor een lot waarmee je een smakelijke prijs kan winnen. Gedoneerd door een héél lokale onderneming wiens naam ik nog niet kan onthullen om die prijs niet nu al prijs te geven.

Kortom, het wordt een middag waarin we elkaar blij maken. Das om blij van te worden toch?

Mits..  

Mits het lukt dus. Er een leuke opkomst van buren is – én we dat dan ook een beetje tijdig weten. Met nog minder dan anderhalve week voor de Grote Middag is dat laatste hoe dan ook al bijna niet meer mogelijk. De opkomst is nog even spannend. Eind vorige week verspreidden we de uitnodigingsbrief, met antwoordformulier, een kleine 150 stuks. 11 Reacties tot nog toe, nagenoeg half-om-half aan- versus afmelding. De reacties op onze aanvullende vragen, bedoeld om onze buren tot vooraf meedenken en -doen te bewegen en dus ook al in de voorpret te laten delen, zijn nihil, dus vooralsnog hebben alleen mijn rechterbuuf en ik voorpret. En al met al toch een flinke hoeveelheid denk- en doe-werk.

Maar ondanks de matige respons houd ik vooralsnog moed en goede hoop. Het gaat immers ook niet écht zozeer om de hoeveelheid mensen die komt, maar vooral om hun intentie, en de intensiteit daarvan. Zoiets. (Ik vond het anders toch een beetje merkwaardig klinken hoor: “het gaat niet zozeer om de kwantiteit maar om de kwaliteit mensen.” Zoiets zeg je toch niet, toch.)

Voor de zekerheid vanavond nog wel 20 knalgele promo-postertjes op de bomen in Volksbelang getagd.

Wordt vervolgd, en met (voor de afwisseling) ónverdeeld hartelijke groet,

Marisha

Oh ja, dat *-je hierboven – “niet over maar met je buur praten”. Dat idee heb ik kosteloos geleend van Stichting de Bagagedrager. Één van hun vele net zo krachtige als eenvoudige initiatieven ter bevordering van de levenskwaliteit. Helaas verstreek net een paar uurtjes terug de mogelijkheid om binnen de VSB-verzilver-je-idee wedstrijd op dit project te stemmen. Anders had ik je daartoe van harte uitgenodigd. Maar hoe dan ook: ere wie ere toekomt dus!