Van latere zorg?

Hm.. lastige vraag wel. Een beetje een gewetensvraag. Of op zijn minst een enerzijds/anderzijds vraag. Ik ben zelf vooral van het “nu en hier”. Tot zorgen van mijn moetje, zo nu en dan. Die vraagt zich vaker dan ik af hoe het “later toch ooit moet”. Geen vaste baan met een zeker inkomen. Geen 10-jaren plan. En ja, eerlijk is eerlijk, mijn eerlijke handel stelt me niet in staat voor de oude dag apart te zetten. Maar die oude dag, die leeft voor mij ook niet. Nog niet dus, later hopelijk wel. Maar dat zie ik dan wel weer, denk ik dan.

Da’s enerzijds. Anderzijds.. “later” komt vanzelf, dus. Maar zonder zorg nú mogelijk niet zoals jij zou wensen. En die dromen, die blíjven dromen als je daar nú geen werk van maakt. Tuurlijk, dromen is leuk en fijn. Een mens móet dromen. Maar dromen kan altijd. Dus waarom zou je die ene droom geen wèrkelijkheid proberen te laten worden?! Da’s namelijk óók heel leuk. En de weg daarnaartoe dan misschien nog wel meer dan de verwezenlijking zelf. In ieder geval interessant en uitdagend. Ofwel: stel niet tot later uit wat nú kan, en jaag je dromen achterna. Je zal zien, ook later blijft er nog genoeg te dromen over!

Kortom: later .. begint nú!

Daar kan ik voor zorgen, daar kan ik je bij helpen. Wat jij uitstelt pak ik voor je aan. Wat bij jou blijft liggen, pik ik voor je op!